Uzun zaman oldu yazmayalı. Yazma ihtiyacı hissediyorum ama kafamı toplayıp yazamıyorum. Hayat gayeleri peşinde koşarken insan bazı şeyleri atlıyor işte.
Şu anda Rize / Çayeli/ Limanköy’deyim. Hayatta olduğumu hissettiğim bir okadarda hayatta olamayacak kadar güzel olduğunu düşündüğüm, huzuru tümüyle yaşadığım belde.
Memleketim tabirini kullanabileceğim yer olan Limanköy, benim gerçekle rüya arasında yaşadığım bir yer. Buranın her karışını seviyorum ve paha biçemiyorum. Her insanın dünya üzerinde kendini huzurlu hissettiği bir yer vardır ya, işte bu da benimki. Burada muazzam anlar yaşadım ve her anına şükürler olsun.
Geçenlerde bir konu üzerinde bu benim bulunduğum yere olan hislerimle ilgili bilgi alışverişinde bulunduk. Her insanın hissettiği birşey aslında. Nasıl anlatsam ? Şöyleki; bir kasaba düşün. Günümüz lüksü, teknolojisi, kültürü olmasın. Her insanın güzel diyeceği bir yer değil. İşte böyle bir ortam bile dünyanın en güzel yeri gelir insana. Nasıl mı ?
Mesela orada yaşadığı güzel bir anı, sevdiği kişinin veya kişilerin orada olması, en ihtiyacın olan şeyi hiçbir yerde bulamazken orada bulması, hayatının dönüm noktasını yaşadığı, en güzel haberi aldığı, belkide bir nevi en’lerini yaşadığı yerse eğer işte orası sana kimsenin göremeyeceği güzellikte bir yer oluverir. Daha çok bilinç altında oluşan ve nedenini anlayamadığın güzellik. İşte bu güzel yeri veya unsuru bulursan, hissedersen yaşamına büyük katkıları olacağı kesin. Buldunuz mu ondaan vazgeçmeyin.
Ben vazgeçmiyorum. Buraya hissettiklerim düşünce sistemimde, duygularımda korunuyor. Ayrıca benim memleketime duyduğum sevgi, kimseye aynı gelmeyecek kadar özeldir ve gerçektir. Seviyorum ya hu ne yapayım ? :))
