Yoncalarda çiçek açar, sıradanmış gibi görüntüsünün içinden. Kendinin sıradanmış gibi duruşuna aldanırsın belki ama çiçeğini çıkarttığı vakit, gözlerini alır.. ve sonra bakışın değişir. Onu her gördüğünde bütününü görmeye başlarsın, göz alıcı çiçeğiyle.. ve sıradanlık bir anda ortadan kalkmıştır.
Aslında hiçbirşey göründüğü gibi değildir ya…
Bazen tanımak için zaman gerekir. Uzunca bir zaman.. ve birgün gözüne güzel gelecek öyle birşey yapar ki, aklından çıkmaz. Çıksa bile her karşına çıktığında, güzelliğiyle gelir. Demem o ki,‘Bekle!’.
Ya içinden çıkan güzel ise…
