Bir kalp varmış.. kocamanmış…

image

Kurabiye gibi gözüktüğüne bakmayın, onu eller yoğurmuş.. sevgiyle, tatla ve heyecanla…
Bir de Ay varmış. Onun da kurabiye gibi gözüktüğüne bakmayın. Onun ışığı, isteyeni sararmış. Onu göreni, onu seveni, onu sayanı, aslında hayatında önemli yer edeni sararmış.. farkında olanı…
Kalp görmüş Ay’ı. Sevmiş, görkemli gelmiş, farklı gelmiş, gecesini aydınlatmış bir kere, ötesi ne gerekmiş… Ama ötesi de varmış. Ay da sarmış onu. Kalbi sımsıkı sarmış, sarmalamış,aydınlatmış. Başlamış sevgi dolu zamanlar…

image

      Hayatına ışık olanı, aydınlatanı, ferahlatanı, hatta karşında koşulsuz yükselip yanında olanı farkettiysen, güler yüzünü eksik etme ona. Kimbilir hayatında ne yer eder? İyi hatırlayın birbirinizi…

(Doğaçlama gelişen kurabiye yapışım, sevgi dolu bir hikayeye ve sonuca gebe oldu. Bu hikayeden sonra nasıl yiyeceğim ben onları 🙂