Bahara alışmaya çalışıyor hava. Sabahın erken saati. Güneşin sıcaklığıyla dağın temiz ve hafif serin esintisi eşlik ediyor sabaha.
Kahvaltı sonrası toprağın üzerinde bağdaş kurmuş keyif çayımı yudumlarken gelen sesle kaldırdım başımı. Gelen oydu. Yanıma yaklaştığında Güneşle hizalandığından, ona bakmak için gözümü kısmam gerekti. Gözümü alan Güneşi, bedeniyle kestiğinde ancak gördüm muzurca bakan gözlerini. Kulağını gösteriyordu, küpesini…
Sabahın güzel hatrını fotoğraflamak için gezinirken rastlamış. Gözünde canlanmış ve takmış kulağına sonbahardan kalmış doğanın eserini.
Sonra oturdu yanıma. Koyu yeşilin hüküm sürdüğü derin vadiyi seyrederken, esen hafif esintiyle sallanan küpesi, tebessümüyle birleşince daha bir güzel oldu o an…