Emeği Giy! Sevdiklerini Sırtında Bil…

     Arkasında derin vadi, dağın üzerine inen akşam güneşi, kışın ilk zamanlarında sıcak bir günde, “Çalışan Adam Fotoğrafı” deyince inandırıcı bir portre oluşmayabilir. Ancak bizde böyle. Dahası da var elbet…

     Gün içine el işleriyle ilgilenmiş, öğlen vaktinden sonra dağa yollanmıştım. Çay tohumu toplamış ve yorulmuştum. İki büklüm çaylıkların altında dolanarak…

     Sonra biraz dinleneyim, biraz da seyredeyim diye oturdum çaylığa. Canlı bir sessizlik hakim. Çay çiçeği kokusu soluklarıyla göğsüm yükselip iniyor, diyaframım şişip sönüyor. Havayı her yerim tatmalı…

     Bugün, o güne bakınca birşey istedim. O günkü konforuma ve genel olarak dağlarda ve şehirdeki konforuma destek olan yün ve termal hafif giysilerin üzerinde bir sarılma isteği geldi. Bu da, emekle sarılıp, sarmalanma…

     O günüme ve sonraki günlerime hazır ama konforlu bu giysilerin yerine, kullanışlı ve elden, yani sevdiklerimin yada sevdiğimin elinden çıkan bir giysi ile sarılmak, varlık hissetmek, olduğunu bilmek hissini de üzerimde taşımak isteği…

     Hissettikçe, dahasını istiyor insan. Aklıma gelmezdi hazır giysi dışında birşeyle uğraşmak yada birşeyi taşımak. Ancak hayatta anlamlar arttıkça, herşeyde bir anlam aramaya ve taşımaya da başlıyor insan. Yani o, bir üst baş kapatmak yada korumaktan öte birşeye dönüşüyor…

     Anneannem oldukça eski dönemlerinde, şeker çuvallarından çocuklara don dikermiş. “Yokluk yoksa da, arttırmak vardı” evladım der anlatırken. Eşine belki gerek bile olmasa da destek olan kadının düşüncesi, emeği, sevgisi de sinmişti o emeğine. Çocukların da annelerinin eliyle yaptığı birşeyi giymesi kadar özel de ne olabilir ki..?

     Belki abartı ve gereksiz gözüküyor anlattığım. Yaşamasaydım tüm bunları, belki böyle de düşünürdüm. Ancak yaşadığım herşeyde yoğun bir his arıyorum. Yediğim yemekte de, içtiğim suda da, giydiğim giyside de ve dahasında da.. ve buluyorum da, arayınca buluyorum da…

     Bunları hisseden ve yaşayanla da, daha güçlü hislerin yolunu açacağıma inanıyorum. Herkes istediğini ve gönlüne yatanı yaşasın. Gönlümde yatanlardan bir parçayı da, anlam arayana denk gelir diye not ettim buraya.

     Sevgi ve emekle kalın…