Yaşadığın Ânı Hisset! Tüm Duyularınla…
Bugünün de, bu ânın da, bu görüntünün de, eşi veya benzeri olmayacak. Yaşamamak için bir neden yoksa algıları açalım. Algıları…
Yaşamı gelişine karşılarken, karşılaştıklarınızı farkedecek duyularınızı geliştirin!
Bugünün de, bu ânın da, bu görüntünün de, eşi veya benzeri olmayacak. Yaşamamak için bir neden yoksa algıları açalım. Algıları…
Erken yaşlardan beri çalışırdım. Hizmet sektöründe bir şirket bünyesinde. İlk çalışma deneyimim, kazancım ve kayıplarım. İlkler unutulmuyor… Aradaki…
Merhaba! Ben Kamer AYGÜN. Tanımayan kalmamıştır artık diye düşünüyorum. En azından Mersin’de. Zaten yoktu da, yakinen diyelim ☺ Aile ziyareti…
Yatak! Sıkılgan düşüncelerle bitkinleşen bedenini sahiplenen yuva… Gün, “Ne de çabuk geçti” diyemeyeceğim yoğunlukta, ancak “Daha hiçbir şey yapmadım” düşüncesiyle…
Bir korudaydım… Şehir hayatında da olsa, kendime geleceğim yerlerde bulunmam, iç güdüsel olarak gelişebiliyor. Bu da, herzaman, etkisi az da…
Dolanıyordum etrafımı hissede hissede… Gözlerim yine onda kaldı… Kardelen! Dün bir an yaşamıştık onunla: “Gün batıyordu. Hedik yapmak için…
Şöminenin yanında oturuyorum. Sağ yanağım ısınmaya, yanmaya başlamış ama direniyorum. Elimde, bakır tabağın üstünde yediğim mayalı ekmek. İçinde de kotla…
Tatlı bir rutin olan doğa turumu erken yapayım dediğim bir gün. Kısa tutacaktım sözde. Tam dönecekken bir neden oluştu kafamda…