Çekirgenin Hasıymış…

     Yoğun sıcaklıkta ancak serin esintisinden arada koklatan bir gün.

     Çay toplamaya devam…
     Toplamaya başladığım ilk saatler biraz durgunluk vardı üzerimde. Makas vurmak ağır gelecek kadar bir durgunluk. Ancak üstüne gitmek adetimdir. Gittim de…

     Öğle yemeğinden önce Fambur(Ihlamur) ağacına çıkıp, kokulu üzüm yedim. Aç karnına bal gibi gitti. Biraz da topladım ve bellerimi içine koyduğum termal tişörtümün içine doldurdum. Tenime değmesi mühim değil. Yıkanınca daha temiz olur, başkası için tabi…

      Yemeği yedikten sonra oturmuş çayımı içerken ses geldi çaylıktan, “Kamer abi, şu çekirgeye bir bak!” diye. Gittim bakmaya, anneannem avucunda tutmuş, bana uzattı.

     Ben de avucuma aldım ve oturduğum yere yöneldim.
     Nasıl da güçlü bacakları…

     Arada zıplamaya, kurtulmaya çalışıyor ancak başaramadığı için heyecanlı bir bekleyişle avucumda beklemeye başladı.

      Bu çekirge türünün eskiden buralarda çok olduğunu ancak artık okadar görülmediğini ve asıl çekirge olduğunu söyledi anneannem. Annem de, “Boynuna ip takar, kuş avlarlardı” dedi.

     Biraz inceledim; hareket etmeye çalışmasını, bedeninin heyecanlı iniş kalkışını.. sanırım nefes alıyor. Yoksa bedeni neden inip kalksın ki, soluk aşır gibi…

     Sonra çekirgeyi salıverdim (😌). Daha sonrası da videoda olduğu gibi. “Yerim onun ballarinu” 😆

https://youtu.be/zhwcTqevIZU

     Çekirgenin salınmasının akabinde girdim çaylığa. Yine bir durgun toplamayla. Biraz sonra ikindi ezanı okundu. Makaslar durdu ve ezan bitene kadar çaylığa oturulup dinlendi.

     Ezan bitti. Makaslar ele alındı ve tekrar toplanmaya başlandı. İşte burada ilginç bir his içime yerleşti. Bunun ne olduğu hakkında bir sürü düşünce yoğurulur. Benim düşüncem tek ve en gönül rahatlatıcı olanı. His bende kalsın ama şunu söyleyeyim:

“O makas öyle hafif kaldı ki, toplanan çaylar öyle telden tutuyor gibiydi ki, işte çay toplamaya ozaman başladım.”

     Nedenler, vesileler, nasipler, rastlantılar, şanslar, tesadüfler…
Hangi biri olursa olsun, gönlünü rahatlatan birşeyler yaşadıysan, ona isim vermeyi düşünerek kalıplara sokma!
Sadece o âna inan!
İnan ki,  dahasıyla buluşabilesin…